Materiały izolacyjne powszechnie używane przez elektryków można podzielić na nieorganiczne materiały izolacyjne, organiczne materiały izolacyjne i mieszane materiały izolacyjne zgodnie z ich właściwościami chemicznymi. Powszechnie stosowanymi nieorganicznymi materiałami izolacyjnymi są: mika, azbest, marmur, porcelana, szkło, siarka itp.,

Stosowany głównie jako izolacja uzwojeń silników i urządzeń elektrycznych, dolnych płyt i izolatorów przełączników itp. Organiczne materiały izolacyjne obejmują szelak, żywicę, gumę, przędzę bawełnianą, papier, konopie, sztuczny jedwab itp., z których większość służy do wytwarzania izolacji lakiery i izolatory powłokowe do przewodów nawojowych. Hybrydowe materiały izolacyjne to różne ukształtowane materiały izolacyjne wytworzone z powyższych dwóch materiałów i stosowane jako podstawy i obudowy urządzeń elektrycznych.

Zastosowanie materiałów izolacyjnych

Funkcja materiał izolujący jest odizolowanie części pod napięciem o różnych potencjałach elektrycznych w sprzęcie elektrycznym. Dlatego materiał izolacyjny powinien najpierw mieć wysoką rezystancję izolacji i wytrzymać wytrzymałość napięciową, a także może zapobiegać wypadkom, takim jak wyciek i awaria. Po drugie, odporność na ciepło powinna być dobra, aby uniknąć starzenia i pogorszenia z powodu długotrwałego przegrzania; ponadto powinien mieć dobrą przewodność cieplną, odporność na wilgoć i piorun, wysoką wytrzymałość mechaniczną i wygodną obróbkę. Zgodnie z powyższymi wymaganiami, wskaźniki wydajności powszechnie stosowanych materiałów izolacyjnych obejmują wytrzymałość izolacji, wytrzymałość na rozciąganie, ciężar właściwy, współczynnik rozszerzalności i tak dalej.

Wytrzymałość napięciowa izolacji: im wyższe napięcie przyłożone na obu końcach izolatora, tym większa siła pola elektrycznego, jaką otrzymuje ładunek w materiale, i tym bardziej prawdopodobne jest, że jonizacja i kolizja powodują awarię izolatora. Najniższe napięcie, przy którym izolator może się zepsuć, nazywa się napięciem przebicia izolatora. Kiedy materiał izolacyjny o grubości 1 mm zostanie rozbity, kilowolt napięcia, które należy przyłożyć, nazywa się wytrzymałością dielektryczną materiału izolacyjnego lub w skrócie wytrzymałością dielektryczną. Ponieważ materiały izolacyjne mają pewien stopień wytrzymałości izolacji, różne urządzenia elektryczne, różne urządzenia zabezpieczające (szczypce dla elektryków, elektroskopy, rękawice izolacyjne, pręty izolacyjne itp.), różne materiały elektryczne, producent określił pewne dopuszczalne napięcie. napięcie znamionowe. Napięcie, jakie niesie podczas użytkowania, nie może przekraczać napięcia znamionowego, aby uniknąć wypadków.

Wytrzymałość na rozciąganie: siła rozciągająca, którą materiał izolacyjny może wytrzymać na jednostkę powierzchni przekroju, na przykład szkło może wytrzymać siłę rozciągającą 1400 niutonów na centymetr kwadratowy powierzchni przekroju.

Właściwości izolacyjne materiałów izolacyjnych są ściśle związane z temperaturą. Im wyższa temperatura, tym gorsze właściwości izolacyjne materiału izolacyjnego. Aby zapewnić wytrzymałość izolacji, każdy materiał izolacyjny ma odpowiednią maksymalną dopuszczalną temperaturę pracy. Poniżej tej temperatury może być bezpiecznie używany przez długi czas, a jeśli przekroczy tę temperaturę, szybko się starzeje. W zależności od stopnia odporności cieplnej materiały izolacyjne dzielą się na poziomy Y, A, E, B, F, H, C i inne. Na przykład maksymalna dopuszczalna temperatura pracy materiałów izolacyjnych klasy A wynosi 105°C, a większość materiałów izolacyjnych stosowanych w transformatorach rozdzielczych i silnikach na ogół należy do klasy A.