Metoda cięcia dla Płyty z włókna szklanego FR4 Należy dobrać odpowiedni materiał w oparciu o grubość płyty, wymagania dotyczące precyzji i wymiary produkcyjne. Kluczowe jest zapewnienie gładkiej powierzchni i dokładności wymiarowej, a jednocześnie uniknięcie pęknięć lub odsłonięcia włókien w wyniku niewłaściwego obchodzenia się z materiałem. Poniżej przedstawiono popularne metody cięcia i kluczowe punkty operacyjne:

1. Cięcie ręczne (odpowiednie do cienkich arkuszy i przetwarzania małych partii)

Metoda cięcia nożem uniwersalnym: Odpowiednia do cienkich arkuszy o grubości ≤3 mm. Aby wykonać cięcie, należy najpierw zamocować linijkę wzdłuż linii cięcia. Za pomocą noża uniwersalnego (zalecane ostrze przemysłowe o wysokiej twardości) wielokrotnie nacinać wzdłuż linijki, aż głębokość cięcia osiągnie 1/3-1/2 grubości arkusza. Następnie należy umieścić arkusz wzdłuż linii nacięcia na krawędzi stołu i mocno docisnąć obiema rękami, aby go złamać.

Metoda cięcia piłą ręczną: Odpowiednia dla desek o grubości 3-10 mm. Używaj piły do metalu z drobnymi zębami (≥18 zębów na cal). Podczas cięcia trzymaj brzeszczot prostopadle do deski i przesuwaj go powoli i równomiernie, aby uniknąć nadmiernej siły, która mogłaby spowodować pęknięcie deski. Po cięciu wygładź cięcie pilnikiem, aby zapobiec skaleczeniu dłoni włóknem szklanym.

2. Cięcie mechaniczne (odpowiednie do blach średnich i grubych oraz do obróbki wsadowej)

Cięcie piłą elektryczną/piłą tarczową. Nadaje się do cięcia płyt o grubości 5-50 mm, charakteryzuje się wysoką wydajnością. Wymaga tarczy diamentowej lub węglikowej (liczba zębów zależy od grubości; tarczę o mniejszej liczbie zębów należy stosować do grubszych płyt, a tarczę o większej liczbie zębów do cieńszych). Podczas cięcia należy regulować prędkość obrotową tarczy (zwykle 3000-5000 obr./min). Płyta musi być zabezpieczona zaciskami, aby zapobiec skośnemu cięciu spowodowanemu przez drgania. Jednocześnie należy schłodzić tarczę piły i miejsce cięcia wodą lub sprężonym powietrzem, aby zapobiec przypaleniu żywicy w wyniku wysokich temperatur.

Frezowanie/grawerowanie jest odpowiednie w sytuacjach wymagających precyzyjnego cięcia nieregularnych kształtów (takich jak skomplikowane kontury i otwory). Dzięki zastosowaniu frezu (z węglika spiekanego lub diamentowego) frezowanie odbywa się po zadanej ścieżce z dokładnością ±0,1 mm. Podczas obróbki prędkość posuwu musi być kontrolowana (zwykle 50–200 mm/min); zbyt duża prędkość posuwu może łatwo prowadzić do rozwarstwienia blachy lub zużycia narzędzia.

3. Cięcie o wysokiej precyzji (nadaje się do obróbki precyzyjnych części)

Cięcie laserowe jest odpowiednie dla materiałów arkuszowych o grubości ≤10 mm i wymagających gładkiego cięcia. Wykorzystuje ono wiązkę lasera dużej mocy (laser CO₂ lub laser światłowodowy) do topienia i odparowywania materiału, zapewniając cięcie bezkontaktowe, bez zadziorów, wysoką precyzję (±0,05 mm) i brak naprężeń mechanicznych, które mogłyby powodować deformację materiału. Cięcie laserowe może jednak powodować lekkie zwęglenie żywicy w miejscu cięcia, co wymaga obróbki końcowej (np. szlifowania) w zastosowaniach o wysokich wymaganiach izolacyjnych.

Cięcie strumieniem wody jest odpowiednie do materiałów o różnej grubości (zwłaszcza blach o grubości powyżej 20 mm) oraz do zastosowań wrażliwych na wysoką temperaturę. Wykorzystuje ono strumień wody pod wysokim ciśnieniem (zmieszany z materiałem ściernym, takim jak granat) do erozji i cięcia, eliminując strefę wpływu ciepła i zapewniając czyste, gładkie cięcie. Umożliwia cięcie skomplikowanych kształtów. Sprzęt ten jest jednak stosunkowo drogi i najlepiej nadaje się do produkcji masowej i precyzyjnej obróbki.

Środki ostrożności podczas cięcia

Środki bezpieczeństwa: Podczas cięcia powstaje pył i zanieczyszczenia z włókna szklanego. Należy nosić maskę przeciwpyłową, okulary ochronne i rękawice, aby uniknąć wdychania lub kontaktu ze skórą (włókno szklane może powodować swędzenie).

Unikaj przegrzania: Niedostateczne odprowadzanie ciepła podczas cięcia mechanicznego może spowodować zmiękczenie żywicy i przyklejenie się jej do ostrza, co wpłynie na jakość cięcia. Konieczne jest szybkie schłodzenie.

Bezpieczne mocowanie: Bez względu na metodę cięcia, materiał w arkuszach musi być bezpiecznie zamocowany do stołu roboczego, aby zapobiec jego przesuwaniu się, co mogłoby prowadzić do odchyleń wymiarowych lub wypadków.

Obróbka po cięciu: Po cięciu należy zabezpieczyć krawędzie cięcia papierem ściernym, pilnikiem lub specjalnym narzędziem do usuwania zadziorów, usuwając ostre krawędzie i odsłonięte włókna, aby zapewnić bezpieczne użytkowanie.